Μετά την ολοκλήρωση τριών έργων, που συνεχίζουν να περιοδεύουν ανά τον κόσμο, Relic (2015), Τιτάνες (2017) και Ελενίτ (2019), ο Ευριπίδης Λασκαρίδης παρουσιάζει, πρώτα στη Στέγη, τη νέα του διεθνή συμπαραγωγή.

Ικανός να δημιουργήσει μαγεία με τα πλέον ετερόκλητα και ευτελή υλικά, εφευρέτης ενός υβριδικού είδους θεάματος, στα όρια της περφόρμανς, του χορού και των εικαστικών τεχνών, του μεγαλειώδους και του εσκεμμένα γελοίου, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επιστρέφει με τη δημιουργία μιας ακόμα ιδιότυπης παράστασης, όπου συνυπάρχουν τα στοιχεία του γκροτέσκου, του κωμικού και του τρόμου. Σε συνέχεια της διερεύνησής του πάνω στις έννοιες της μεταμόρφωσης και του γελοίου, ο Λασκαρίδης επιχειρεί να πλάσει εκ νέου έναν γοητευτικό και μυστηριώδη κόσμο, φιλόξενο στους παράξενους, ιδιότροπους, αλλά και ευαίσθητους χαρακτήρες του.

Το νέο αυτό έργο θα φέρει τον τίτλο "Lapis Lazuli", δανειζόμενο το όνομά του από τον ημιπολύτιμο λίθο με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα.

Το λάπις λάζουλι είναι ένα μεταμορφωσιγενές πέτρωμα, που παρουσιάζει απρόβλεπτη συμπεριφορά κάτω από μεγάλη πίεση. Από τη μάσκα του Τουταγχαμών έως τους αναγεννησιακούς πίνακες του Τιτσιάνο και τα (μετα)μοντερνιστικά παραδείγματα των μονοχρωματικών έργων του Yves Klein, το λάπις λάζουλι έχει κοσμήσει με το ζωηρό και μυστηριώδες χρώμα του πλήθος έργων τέχνης.

Στο νέο αυτό έργο, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επικεντρώνεται στην υπαρξιακή μας σχέση με τον φόβο και τον τρόμο και επιζητά να εξερευνήσει μια σειρά από δίπολα, όπως το υλικό με το πνευματικό, το ονειρικό με το εφιαλτικό και το συνειδητό με το ασυνείδητο, κατασκευάζοντας έτσι επί σκηνής ένα πυκνό πλέγμα αντιθέσεων. Αυτές οι σχέσεις αντίθεσης συναντιούνται –απρόσμενα για τον δημιουργό και ερμηνευτή– ακόμα και στο ίδιο το όνομα του πετρώματος, το οποίο ετυμολογικά αποτελεί σύζευξη της λατινικής λέξης "lapis" (πέτρα) και του αραβικού "lāzurd" (γαλάζιο), που έχει τη ρίζα του στο Περσικό "lājevard" (ουρανός). Ως εκ τούτου, το λάπις λάζουλι συχνά αποδίδεται ως "Πέτρα από τον Ουρανό".

Μια διεθνής συμπαραγωγή μεταξύ Ελλάδας, Βελγίου, Βουλγαρίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Ολλανδίας.

Παραγωγή: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση
Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα "Εξωστρέφεια" της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Συντελεστές:
Έργο για πέντε ερμηνευτές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Μουσική & Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Σκηνικά: Σωτήρης Μελανός
Σχεδιασμός Φωτισμού: Στέφανος Δρουσιώτης
Ειδικές Ακουστικές & Ηλεκτρονικές Ηχητικές Κατασκευές, Ηχηρά Αντικείμενα: Γιώργος Στενός
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες – Κοστούμια: Χρήστος Δεληδήμος & Αλέγια Παπαγεωργίου
Ειδικές Κατασκευές & Σκηνικά Αντικείμενα: Κωνσταντίνος Χαλδαίος
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης – Σκηνικά: Βαγγέλης Ξενοδοχίδης
Σύμβουλος Κίνησης: Νίκος Δραγώνας
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Χαρίκλεια Πετράκη & Γιάννης Σαβουιδάκης
Καλλιτεχνικός Συνεργάτης & Αναπληρωτής Ερμηνευτής Προβών: Τέλης Τελλάκης
Καλλιτεχνικοί Συνεργάτες Έρευνας Onassis Air Fellowship 2022
Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Σκηνικά: Λουκάς Μπάκας & Φιλάνθη Μπουγάτσου
Τεχνικός Διευθυντής: Κωνσταντίνος Μαργκάς
Τεχνικός Ήχου: Μάρθα Καπάζογλου
Τεχνικός Φωτισμού & Ειδικές Φωτιστικές Κατασκεύες: Γιώργος Ιεραπετρίτης
Runners Παραγωγής: Θεολόγος Καμπούρης & Λήδα Μανούσου Αλεξίου
Διεύθυνση και Εκτέλεση Παραγωγής & Περιοδείας: POLYPLANITY Productions/ Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Ερμηνεύουν: Άγγελος Αλαφογιάννης, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Δημήτρης Ματσούκας, Μαρία Μπρέγιαννη / Ευτυχία Στεφάνου*, Σπύρος Ντόγκας (*Διπλή Διανομή)


Ένα έργο του Ευριπίδη Λασκαρίδη και της OSMOSIS
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Πρώτη παρουσίαση στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, Απρίλιος 2024